این کتاب به تسکین درد‌ها و رنج‌های شما اهمیتی نمی‌دهد، و دقیقاً برای همین است که صادقانه نوشته شده است. رنج‌های شما را به ابزار، دردهای شما را به قدرت، و مشکلات‌تان را به مشکلات کمی بهتر تبدیل می‌کند. این همان پیشرفت حقیقی‌ست.
کتاب هنر ظریف بی‌خیالی را به عنوان یک راهنما برای رنج کشیدن بدانید؛ برای اینکه چگونه این کار را بهتر و با مهربانی و تواضع بیشتر انجام دهید. این کتاب درباره‌ی آرام حرکت کردن به رغم بارهای سنگینی که بر دوش می‌کشید، و کنار آمدنِ راحت‌تر با ترس‌ها و خندیدن به اشک‌هایتان است. به شما یاد نمی‌دهد که چگونه چیزی را به دست بیاورید و موفق شوید؛ بلکه می‌آموزد که چگونه ببازید و رها کنید.
به شما می‌آموزد که چشم‌های خود را ببندید و اعتماد داشته باشید که می‌توانید به پشت بیفتید، و با وجود آن، مشکلی پیش نیاید. به شما می‌آموزد که کمتر اهمیت بدهید و تلاش نکنید. اگر دلتان می خواهد تمام عذرو بهانه ها را کنار بگذارید و در داشتن زندگی بهتر،نقش فعالی داشته باشید،فقط این کتاب را بخوانید.
در بعضی از کودکان، گنجایش توجه آن چنان محدود، میزان فعالیت آن چنان زیاد، و توانایی آنها در کنترل رفتارهای ناگهانی و بی اختیار خود آن چنان اندک است که در آن حوزه، رفتارهایشان، از آنچه برای سن آنها مناسب است، آشکارا فاصله دارد. بیشتر مردم چنین کودکی را می شناسند - کودکی که برایش به پایان رساندن تکالیف مدرسه کار دشواری است، کودکی که نمی تواند با بچه های محل کنار بیاید، کودکی که ناتوانی اش در عمل کردن بر طبق دستورالعمل ها و به پایان رساندن وظایفی که برایش تعیین کرده اند، در خانه باعث به پا شدن جر و بحث می شود. آن دسته مشکلات رفتاری در این حوزه ها که آن قدر شدید شده باشند که سازگاری کودک را مختل سازند به گونه ای نیستند که با بزرگ تر شدن کودک، بهبود پیدا کنند و معمولا نمی توان ان ها را بهنجار تلقی کرد. اگر چنین فرزندی دارید، ناچیز شمردن مشکلات او یا انتظار اینکه با بزرگ تر شدن وی، این مشکلات کم رنگ یا برطرف شوند نه تنها اشتباه، بلکه به ضرر آسایش روانی و اجتماعی اوست. با این کار، همچنین برای خودتان و دیگر اعضای خانواده که باید هر روز با این کودک مراوده داشته باشید، مشکلات بیشتری به بار می آید.
پدر و مادرها برای آنکه درک بهتری از این اختلال به دست بیاورند و بتوانند در برابر منتقدان کم سوادی که همچنان بر این نکات اصرار می ورزند که ADHD بر اثر ضعف والدین در تربیت فرزند، برنامه ی غذایی مورد استفاده،یا بیش از حد تلویزیون تماشا کردن کودکان به وجود می آید دلایلی علمی عرضه کنند، باید از این گونه تحولات علمی آگاهی داشته باشند.
درس های ارائه شده در این کتاب در کار بالینی و تحقیق های نویسنده بر چندین هزار خانواده ی کودکان مبتلا به ADHD در خلال 35 سال گذشته ریشه دارد. این درس ها همچنین از تلاش همواره ی نویسنده در جهت این که در مقام یک شخص، پدر، شوهر، دانشمند، معلم، ناظر آموزشی و متخصص بالینی، خود را رشد بدهد، ناشی شده اند.
داستان دو طبقه زندگی اجتماعی را در یک خانواده رقم می زند که با توجه به طبقه اول اجتماع که در رفاه و آسایش و قرق نعمت می باشد ولی تنها که اطرافش را انسانهای پوچ و مغرور قرار گرفته و در طبقه دوم اجتماع قشر ضعیف و کم درآمد و سختی که در فقر و سادگی زندگی میکنند ولی خانواده گرم و باصفا و گرمی دارند این دو خانواده بر حسب اتفاق در کنار هم قرار میگیرند وباقی ماجرا شروع میشود
از نظر روان شناسان، بازنشستگی به معنی کناره گیری از زندگی و گذراندن آن در محیط خانه، آسایشگاه یا بستر بیماری نیست بلکه این دوره حساس از زندگی به معنی کناره گیری از ادامه شغل به دلیل بالا بودن سن و گاه در پی بیماری یا از کار افتادگی ست که بر اثر آن، صرفا سبک زندگی انسان ها تغییر می یابد اما خودِ زندگی پایان نمی پذیرد.
نویسنده در کتاب روان شناسی بازنشستگی تاکید می کند که داشتن یک برنامه درست برای ورود به بازنشستگی، مستلزم شناخت کافی از این مقطع حساس و استفاده از الگوهای موفق در این زمینه است که مطالعه این کتاب می تواند راهنمای موثری برای افراد باشد.
پرداختن به موضوعات مهمی چون: حفظ سلامت جسمی و روانی، حفظ رابطه اجتماعی با افراد و ایجاد امنیت مالی و موضوعات مهم دیگر، مباحث مطرح شده در این کتاب است.
